In een procedure voor Hof Amsterdam was in geschil of de belanghebbende in de jaren 2015 en 2017 recht had op aftrek van rente over de restschuld, die resteerde na de verkoop van de eigen woning. De bewijslast voor de renteaftrek in 2015 en 2017 lag bij de belanghebbende. Anders dan de belanghebbende aanvoerde, heeft de inspecteur niet erkend dat hij het vertrouwen heeft gewekt dat zelfs rente, die niet is betaald of is bijgeschreven, kan worden afgetrokken.

Het hof heeft vervolgens vastgesteld dat de belanghebbende niet is geslaagd in de op haar rustende bewijslast. Zij heeft geen bewijsstukken overgelegd waaruit volgt dat in 2015 en/of in 2017 rente op de restschuld is betaald of is bijgeschreven. Het hof heeft daarom de aanslagen IB/PVV 2015 en 2017 in stand gelaten.

De Hoge Raad heeft het beroep in cassatie tegen de uitspraak van het hof zonder nadere motivering ongegrond verklaard.